Eén van de bedrijven waarmee u zakendoet vraagt uitstel van betaling aan. Wat nu? Het heeft een paar stevige facturen van u namelijk nog niet betaald.

Het is altijd weer even schrikken als het nieuws voorbij komt. ‘Bedrijf failliet, honderden medewerkers verliezen hun baan’. Maar wat journaals en krantenkolommen vaak niet vermelden, is het spoor van vernieling dat een faillissement aanricht bij leveranciers. Je zal maar een vrachtwagen vol cd’s geleverd hebben aan een muziekketen die een week later failliet gaat. Of make-up aan een warenhuis dat de rekeningen niet meer kan betalen. Voor leveranciers die een belangrijk deel van hun omzet bij deze bedrijven halen, betekent dit een regelrechte ramp.

Wie heeft het eigendomsrecht?

Want even schetsen. Stel, het gaat niet goed met een bekend modelabel dat actief is in het hogere marktsegment. De bedrijfstop ziet zich door tegenvallende resultaten genoodzaakt uitstel van betaling aan te vragen. Als het nieuws bekend wordt, liggen er in de verschillende winkels natuurlijk nog veel kledingstukken. Vaak zijn die nog niet betaald. En dus kun je je afvragen: wie heeft nu het eigendomsrecht?

Algemene leveringsvoorwaarden

In de praktijk blijkt de positie van met name kleine leveranciers meestal niet bijster sterk. Net als de meeste retailers heeft ook dit modelabel algemene leveringsvoorwaarden waarin staat vermeld dat zij eigenaar worden van de spullen zodra die geleverd zijn. Er worden wel eens aparte afspraken gemaakt met leveranciers, maar dan gaat het vrijwel altijd om grote bedrijven. Zij kunnen soms nog iets afdwingen, MKB’ers hebben de voorwaarden maar te slikken.

Verkochte kleren

En dan ontstaat een situatie die voor een leverancier moeilijk te verteren is. De winkels van het modelabel blijven open, zolang de curator naar een oplossing zoekt. Er komen klanten binnen, zij kijken even rond en kopen een broek en een T-shirt. Spullen die u nota bene geleverd heeft, maar waarvoor nog niet is betaald. Maar omdat u als leverancier juridisch niet meer de eigenaar bent, gaat de opbrengst van de verkochte producten gewoon naar de kas van het modelabel.

Fluiten naar uw centen

En blijft een overname of doorstart uit? Dan kunt u definitief fluiten naar die centen. Trouwens, met een paar mensen de winkel binnenlopen en daar een hele stapel kleren meenemen, is ook niet echt een optie. Tenzij u het risico wilt lopen op een strafblad. Volgens de letter der wet bent u met zo’n actie namelijk niets anders dan een winkeldief.

Beroep van reclame

Dagenlang verkeren de leveranciers in onzekerheid. Komt er een doorstart? Vindt de curator een serieuze overnamekandidaat? Als blijkt dat het modelabel niet meer te redden is, volgt het onvermijdelijke: een faillissement. Soms vinden leveranciers dan nog een laatste strohalm om zich aan vast te grijpen. Zo is er het beroep op recht van reclame. U probeert dan bij de rechter het eigendomsrecht ongedaan te maken. Als dat lukt, wordt u juridisch weer de eigenaar van de producten en is de kans dat er alsnog wordt betaald iets groter. Het komt ook voor dat gedupeerde leveranciers zich verenigen en kans zien een schadeclaim in te dienen. Bijvoorbeeld omdat ze eerder door het modelabel verkeerd zijn voorgelicht over de financiële situatie van het bedrijf.

Voorkomen is beter

Dan rest natuurlijk nog de vraag of u situaties als deze helemaal kunt voorkomen. Gelukkig steeds beter, is het antwoord. Met dank aan de datarevolutie. Louter nog zakendoen met partijen die de rekeningen gaan betalen, is niet langer een kwestie van fingerspitzengefühl. Daar zijn tegenwoordig heel handige tools voor. Zo biedt Graydon een gigantische database met daarin de actuele gegeven van maar liefst 2,1 miljoen bedrijven. U leest er alles over hun financiële staat van dienst, betaalmoraal en toekomstperspectief.

Bieden de meest actuele cijfers van een bedrijf reden tot zorgen? Met een automatische waarschuwing bent u als leverancier in staat om snel de juiste beslissing te nemen. Doorgaan met leveren, nieuwe (betaal)voorwaarden afspreken of de vrachtwagens een U-turn laten maken. Terug naar het eigen pakhuis, voor het te laat is.

Bron: Graydon blog