ICTRecht is een fullservice adviesbureau, gespecialiseerd in internet, ICT en privacywet- en regelgeving. Peter Kager is directeur Privacy binnen ICTRecht. In deze blog legt hij uit hoe de postbodes van Aangetekend Mailen weten dat een aangetekende brief is aangekomen, wat de juridische bewijswaarde is, en wat hun techniek anders maakt dan die van bijvoorbeeld een trackingpixel.

Wat is een tracking pixel?

De functionaliteit van Aangetekend Mailen wordt door sommige partijen nogal eens verward met functionaliteiten die gebruik maken van een trackingpixel. Laten we eerst eens inzoomen op wat een trackingpixel is en waarom het voor veel mensen een nogal negatieve klank heeft. Net als cookies worden trackingpixels vaak ingezet om mensen online te volgen. Als je het ene moment op bijvoorbeeld klm.nl naar een vlucht zoekt, en je daarna naar nu.nl gaat, zie je daar ‘ineens’ advertenties van KLM. De meeste mensen zijn niet gediend van dergelijke volgtechnieken. Daarom is zo’n acht jaar geleden de ‘cookiewet’ ingericht. Dit deel van de Telecommunicatiewet bepaalt dat toestemming nodig is van de eindgebruiker voordat gegevens mogen worden uitgelezen van of geplaatst op computer, laptop, tablet of telefoon. Het gevolg van deze wet kennen we allemaal: we worden te pas en te onpas lastiggevallen met vervelende pop-ups.

Andere techniek

Om Aangetekend Mailen mogelijk te maken, is het nodig te bewijzen dat een ontvanger een aangetekende mail heeft ontvangen en wanneer. Net als de analoge postbode dat doet met een aangetekende brief. Zonder zo’n bewijs is de dienst simpelweg niet mogelijk. Daarvoor wordt echter géén trackingpixel gebruikt. Om te beginnen kunnen alleen geauthentiseerde verzenders via Aangetekend Mailen e-mails versturen. Dit kunnen ze bijvoorbeeld doen via de Aangetekend Mail-button in Outlook of via een geautomatiseerd mailproces voor batchverwerking. De mail wordt vervolgens – versleuteld – via de servers van Aangetekend Mailen aan de ontvanger aangeboden. De ontvangers krijgen een e-mail met daarin een link om het e-mailbericht van de server op te halen. De server registreert dat de mail wordt gedownload en wanneer. Ter verificatie van de volledigheid en de juistheid van de inhoud van de e-mail wordt een soort vingerafdruk – een zogenaamde hashCode – aan de e-mail gehecht. Zo kan, als dat ooit nodig is, de inhoud van een e-mail worden geverifieerd, zonder dat de feitelijke inhoud van de mail daarvoor opgeslagen hoeft te worden door Aangetekend Mailen.

Juridische bewijswaarde

De rechtsgeldigheid en bewijs van aflevering van een aangetekende mail wordt op deze manier afgedwongen conform de eIDAS-standaard. Aangetekend Mailen kan waarborgen Wie, Wat, Wanneer en met Wie heeft gecorrespondeerd, zonder enige kennis over de inhoud van het bericht, dat immers is versleuteld. Op deze manier heeft de verzending via Aangetekend Mailen wel de juiste bewijswaarde.

Net als de analoge postbode

Het maakt slechts mogelijk dat de digitale postbodes van Aangetekend Mailen precies dát doen wat de analoge postbode ook doet: aantonen dat de geadresseerde jouw bericht daadwerkelijk aangeboden heeft gekregen en ook heeft ontvangen. De inhoud van het bericht is digitaal verzegeld met de fingerprintingtechniek om discussie achteraf te voorkomen, maar wát daadwerkelijk de inhoud van het bericht is, daar heeft de digitale postbode – net als de analoge man met de postzak – geen weet van. Dát je het bericht hebt ontvangen en hoe laat, dat staat vast. En daar is niets engs aan.

Bron: Aangetekend Mailen