De definitie van kredietvergoeding wordt gewijzigd. De nieuwe definitie gaat in per 1 juli 2023. Volgens de nieuwe definitie worden alle kosten die in verband met het krediet in rekening worden gebracht onderdeel van de kredietvergoeding. Consumenten krijgen hierdoor beter inzicht in de werkelijke kosten van krediet.
Aanvullende kosten worden onderdeel van de kredietvergoeding
De nieuwe definitie zorgt ervoor dat aanvullende financiële producten, zoals overlijdensrisicoverzekeringen, onderdeel worden van de totale kosten van krediet, ook wanneer deze kosten niet in rekening worden gebracht door de kredietaanbieder zelf. Verzekerings- en taxatiekosten die betrekking hebben op het product waarvoor de lening wordt gesloten vallen niet onder de kredietvergoeding. Dit komt omdat deze producten niet verplicht zijn. Ook de vertragingsvergoeding en de vergoeding voor vervroegde aflossing vallen buiten de nieuwe definitie. Deze kosten kunnen dus apart in rekening worden gebracht.
Met uitbreiding van de definitie worden de transparantie en vergelijkbaarheid van kredieten verbeterd. Omdat ook de kosten van verplichte nevenproducten (zoals een overlijdensrisicoverzekering) onderdeel worden van de kredietvergoeding, krijgen consumenten beter inzicht in de totale kosten van de lening. Het maakt daarbij niet meer uit of de kredietaanbieder of bijvoorbeeld de verzekeraar de kosten in rekening brengt.
Kredietaanbieders moeten hun berekeningswijze aanpassen
Per 1 juli moeten alle aanbieders van krediet de nieuwe definitie van kredietvergoeding toepassen. Dat betekent dat zij vanaf dat moment alle (verplichte) kosten die horen bij het krediet in de berekening van de totale kredietvergoeding moeten meenemen. Ook zijn aanbieders verplicht om voor en na het sluiten van de kredietovereenkomst duidelijk te communiceren over de kosten van het krediet.
De AFM gaat extra controleren op de toepassing van de nieuwe definitie
In haar komende toezichtbezoeken besteedt de AFM extra aandacht aan de nieuwe definitie van kredietvergoeding. De AFM zal controleren of aanbieders de nieuwe definitie op een juiste manier naleven. Aanbieders kunnen de nieuwe definitie nalezen in de Wijzigingwet financiële markten.
Bron: AFM
