Incassopartijen zijn grofweg te verdelen in drie groepen: incassoadvocaten, deurwaarders en incassobureaus.

Incassopartijen zijn grofweg te verdelen in drie groepen: incassoadvocaten, deurwaarders en incassobureaus. Volgens een onderzoek van de Autoriteit Consument & Markt (ACM) maken incassobureaus zich schuldig aan onder meer het incasseren van onterechte vorderingen en het doorberekenen van niet verschuldigde kosten. Ook zetten zij op ontoelaatbare wijze druk op consumenten. Een zeer kwalijke zaak, vindt ook Sander Bierens.

“Feitelijk kan iedereen een regulier incassobureau starten. Incassobureaus hebben aanzienlijk minder wettelijke bevoegdheden dan incassoadvocaten of deurwaarders. Toch pretenderen zij vaak wel dezelfde incassomiddelen te kunnen inzetten. Ook zijn incassobureaus niet onderworpen aan extern toezicht en tuchtrecht, welke extra waarborgen biedt dat alles volgens de regels gebeurt. Uit het onderzoek van de ACM blijkt dat er incassobureaus zijn die kosten rekenen die ze niet kunnen verantwoorden en dreigen met rechtsmiddelen die ze niet mogen inzetten. Dat is misleidend voor de consument. Angst inboezemen lijkt voor deze incassocowboys de incassostrategie bij uitstek.

Misleidend handelen

Waar incasso advocaten zich voornamelijk richten op vorderingen op bedrijven, worden vorderingen op consumenten in de regel door deurwaarders en incassobureaus geïncasseerd. Juist bij het incasseren van deze consumentenvorderingen vinden misstanden plaats waardoor, zo stelt ook de ACM, potentieel aanzienlijke consumentenschade wordt aangericht. Hoewel ons kantoor zich niet richt op consumentenvorderingen, maken we ons er wel hard voor dat incassopartijen op zowel de B2B als op de B2C markt transparant, integer en rechtvaardig handelen.

Advocaten zijn gebonden aan de regels van de Orde van Advocaten, waaraan het handelen van een incassoadvocaat te allen tijde verantwoord moet kunnen worden. Voor incassobureaus geldt deze controle niet. Ook ontbreekt tot op heden een onafhankelijke certificering waaruit de betrouwbaarheid van de organisatie zou moeten blijken.

Certificering

Het is nog maar de vraag of deze certificering er gaat komen. Het kabinet vindt tot dusver dat niet een certificering maar de vrije marktwerking het kaf van het koren zou moeten scheiden. Binnen de branche is verdeeldheid over de vraag of certificering wenselijk is.

Zelf ben ik voorstander van een certificering, maar dan gekoppeld aan een soort onafhankelijke certificering voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Incassocowboys zullen in de praktijk nooit een dergelijke certificering krijgen. Er moet mijns inziens niet gekozen worden voor het toekennen van een ‘keurmerk’. Een keurmerk suggereert immers een bepaalde mate van kwaliteit. Dat je alles volgens de regeltjes doet wil echter niet zeggen dat je kwalitatief goed incasseert.

Als u niet het risico wilt lopen om zaken te doen met incassocowboys, is het mijn advies om incassozaken onder te brengen bij een beroepsgroep met een sterk tuchtrecht zoals de advocatuur voor B2B en deurwaarders voor B2C.”

Bron: Bierens Blog