De blogs staan vol over de kracht van ‘big data’. Dat zijn grote hoeveelheden data uit verschillende systemen en sensoren die informatie geven over hoe processen nu echt verlopen en waar de knelpunten zitten.
Als we joggen legt de Runkeeper onze looprondjes vast. In de modewinkel worden mobieltjes gevolgd om te kijken wat de beste verkopende vierkante meters zijn.
Selektvracht weet welke consumenten steevast niet thuis zijn als ze een pakje willen bezorgen. Je kunt precies zien bij welke klant de thuiszorghulp te lang koffie heeft gedronken.
Big data uit de sociale media vertellen alles over het imago van een merk. De bloemenhandel weet precies waar in de zeecontainerketen tussen Afrika en Nederland hun rozen niet genoeg gekoeld werden.
En, met de gegevens uit onze TomTom kan de Politie kijken waar ze het beste scoren met snelheidscontroles. Big data levert geld op.
Wachten
Ook wordt het met succes gebruikt in de transportsector. Een vrachtwagen rijdt amper 33 kilometers per uur en staat de helft van de tijd stil, omdat de planner rekening moet houden met onbetrouwbare lostijden.
Dat is niet duurzaam. Retailers, transporteurs en levensmiddelenproducenten pakken dat op in het Nederlandse Kampioenschap ‘Speed Docking’.
Analyse van meer dan 30.000 transportritten van 12 producenten leert dat met de aanpak van lostijden een op de vijf vrachtwagens van de weg kan. Data analisten konden moeiteloos de big data uit de ERP-systemen en boordcomputers halen.
Dat is schatgraven, want die data zijn goud waard. Maar, voor wie eigenlijk? Van wie zijn die big data?
Olifanten dansen
Het gebruik van big data vraagt om standaarden voor alle gegevens uit de ketens. Anders zijn die gegevens niet betrouwbaar. Zijn die gestandaardiseerde data ook voor iedereen, open en transparant, beschikbaar. Of, toch niet? Wat doen Google, Vodafone en TomTom allemaal met mijn gegevens?
Democratiseren transparantie en big data straks sectoren waarbij vele kleine ondernemers samen de dienst uit gaan maken? Of, wordt dat het unieke domein van grote ketenregisseurs? Bepalen Mercedes-Benz European Transport Services, Google Retail en Deutsche Bank Holidays straks het wereldwijde speelveld?
In de Rotterdamse haven gebruiken ze als centrale gegevensbank Portbase. Hierin staat alle informatie over de aankomende en vertrekkende containers. Dat is een nutsvoorziening die een gelijk speelveld voor alle transporteurs biedt. Elke transporteur mag zelf slimmer plannen met die data.
Transparantie
Bedrijven laten miljarden liggen door geen data te delen. Niet met hun klanten en leveranciers, en al helemaal niet met hun collega’s. Ze vissen graag in troebel water. Dit verandert snel. Data delen is de nieuwe norm. Er is eigenlijk geen sector meer waar geen transparantie is. Dat zou wel eens heel bedreigend kunnen zijn voor juist het MKB.
MKB
MKB-voorman Hans Biesheuvel zou ‘big data’ hoog op de agenda moeten zetten. Hoe zorgt het MKB ervoor dat die big data tot meer democratie in de handel leidt en niet tot uitsluiting van partijen of zelfs monopolies. Wat is goed voor consumenten? Die big data zijn toch een beetje van ons allemaal. Zo’n discussie moet verder gaan dan wat juridische borrelpraat over non-disclosure agreements (nda’s). Er is echt iets aan de hand.
Dit column is eerder verschenen op nuzakelijk.nl en is met toestemming van de auteur, Walther Ploos van Amstel, universitair docent aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en supply chain-expert bij TNO Mobiliteit en Slimstock Professionals, overgenomen.
Volg Walther Ploos van Amstel op Twitter.com/Delaatstemeter
Bron: www.delaatstemeter.nl
