Is de sociale huursector alleen een tijdelijk vangnet voor wie verder niets te kiezen heeft? Of een betaalbaar marktsegment voor een breder publiek? In het pleidooi Een huurwoning: geen voorziening maar een thuis pleiten 14 woningcorporaties voor de laatste benadering. ‘Huurders zijn geen “tijdelijk verblijfsgerechtigden”, maar gewoon mensen die een betaalbare woning zoeken.’

De 14 corporaties maken zich zorgen over de positie van de sociale huursector. De visie dat corporaties alleen ‘de onderkant van de woningmarkt’ moeten bedienen, leidt er volgens deze groep toe dat corporaties enkel nog kwetsbare mensen huisvesten. En dat resulteert op den duur onvermijdelijk in stigmatisering, uitsluiting en segregatie, aldus dit pleidooi.

Relatie huurprijs kwaliteit

Deze corporaties willen dat de sociale huursector een ‘volwaardig en perspectiefrijk’ onderdeel is van de woningmarkt. Om als corporaties die rol goed te kunnen blijven vervullen, is volgens hen een herkenbare relatie tussen de huurprijs en de kwaliteit van de woning nodig. Ook pleiten zij voor het scheiden van de woningexploitatie en inkomensondersteuning. Daarmee kiezen zij voor een andere denkrichting dan de corporaties die onlangs in het Manifest Passend Wonen voorstelden om niet alleen bij het toewijzen, maar ook daarna te blijven kijken of de huurprijs past bij het inkomen.

De initiatiefnemers van het pleidooi vinden dat de huurtoeslag alleen afhankelijk zou moeten zijn van de samenstelling en het inkomen van het huishouden en niet meer van de huurprijs. Om huurders keuzemogelijkheden te kunnen bieden, moet volgens hen een gelijker speelveld ontstaan voor de verschillende corporaties. Daarbij noemen zij als mogelijke maatregelen herverdeling van middelen en het afschaffen van de verhuurderheffing of een andere verdeelsleutel daarvoor.

Druk op de woningmarkt

De 14 corporaties onderkennen dat in sommige gebieden de druk op de woningmarkt zodanig hoog kan zijn, dat er geen sprake is van keuzemogelijkheden voor bewoners of woningzoekenden. In die situaties zijn verdelingsmaatregelen onontbeerlijk om de bestaande schaarste eerlijker te verdelen.

Aedes deelt de zorg voor een mogelijke marginalisering van de sociale huursector uit dit pleidooi. In die zin sluit het aan bij de visie en de Woonagenda van Aedes. Het is goed dat deze corporaties hun beeld geven van de situatie in de volkshuisvesting en de mogelijke oplossingsrichtingen. Net zoals de corporaties die recent het initiatief namen voor het Manifest passend wonen. Deze discussie maakt het dilemma tussen voldoende keuzevrijheid voor individuele huishoudens en de huidige beperkte capaciteit van corporaties om die te kunnen bieden – zeker in bepaalde woningmarktgebieden – beter zichtbaar.

Bron: Aedes